නංගියේ...............

පතිකුලයට පිය නගලා නිවසින් මං පිටවෙලා යද්දී, මට මහා වෙනසක් දැනුණේ නැහැ. ඒ සමහර විට මම ගෙදර හිටි කාලය බොහොම සීමිත නිසා වෙන්න ඇති.ඒ වගේම වසර ගණනක් පෙම් කරපු පෙම්වතා ළඟට යන්න, අපේම කියලා ලෝකයක් ගොඩ නගා ගන්න තිබුණ ඕනෑ කම හින්දා වෙන්නත් ඇති. ඒත් ..... නංගියේ නුඹ මහා කාලයක් හිටියේ ගෙදර. රස්සාවට ගියෙත් ගෙදර ඉඳන්මයි.   

"පවු අපේ චුටි කෙළි පැටියා." කියලා අත දික් කර කර යන්න පෙන්වන හැම පැත්තටම නුඹ අපේ චුටි කෙල්ලව අරගෙන යනවා.මගේ අතේ හිටියත් පොඩි අම්මා දැක්ක ගමන් අතට පනින්න චුටි කෙල්ල පුරුදු වෙලා. මනමාලි වෙලා නුඹ හැඩ වෙලා ඉන්න වෙලාවෙත් ............

ඔන්න දැක්කනේ .........

නුඹ ගෙදර නැති කමේ ලොකුම පාඩුව මේන් මේ චුටි බට්ටිට තමා.

කොහොම වුණත් අළුත් ජීවිතේ නුඹේ සතුටම රජයන වාසනාවන්ත එකක්ම වේවා..............

බුදු සරණයි නංගියේ.........

මගුලයි- දෙවැනි දවසයි එකටම කරා  ඔන්න 


සිනහව සතුට හැමදාකම              ඇති වේවා.
සුසුමන් කඳුළු හිත් ඇතුළට         නොම ඒවා.
දෙන්නාට දෙන්නා ගේ ආදරේ     වැඩි වේවා.
නව ජීවිතය සන්තෝෂෙන්             ඉතිරේවා....