මේ දවස් වල හැම තැනම කියවෙන දේවල්

                                කියන්න නම් කප්පරක් දේවල් හිතට එනවා.ඒත් ඉතින් කොහොම කියන්නද? කියනවා වගේ ලේසියක් නැහැනේ අකුරු කොටන්න ගත්තාම. අනික රාජකාරි වෙලාවේ වැඩ අතරේම මේ වගේ මොන මොනවා හරි ටිකක් කොටා ගත්තොත් තමයි. ගෙදර ගියාම නම් ඔය බ්ලොග් ලියනවාය කියන එක නම් බොරු කතාවක්.හවස 6.00- 6.30 අතරේ ගෙදර ගියාම මොනවා හරි රෑට-උදේට-දවල්ට යන තුන් වේලටම සරිලන විධියට උයා පිහා ගන්න එපායැ.කොහොම හරි උයලා ඉවර කරන්න කලින් මහත්තයා ගෙදර එනවා. එතකොට ඉතින් ආගිය තොරතුරු කතා කර කර, එහෙන් මෙහෙන් අහුල ගත්ත ඕපා දූප ටිකක් කියව කියවා උයන අතරේ මේ දවස් වල තියන ලොකුම රාජකාරිය තමයි ෆිල්ම් බලන එක. අන්තර්ජාලයෙන් ඩවුන්ලෝඩ් කර ගත්ත ෆිල්ම් එකක්-දෙකක් දවසකට බලන්න ගන්නවා. හැබැයි ඔය ෆිල්ම් දෙකක් නම් බලලා ඉවර කරොත් ඒ ඉතින් නිවාඩු දවසක ම තමයි. මොකද බලමු කියලා පටන් ගත්තට සමහර ෆිල්ම් වල නම් ටික දාලා ඉවර වෙලා කතාව පටන් ගන්න කොට " දැන් ඇති. නිදිමතයි" කියලා නිදා ගන්න වැටෙනවා.

                     ඉතින් කොහේ ලියන්නද.....?

                   මේ දවස් වල ජනප්‍රියම කතන්දරය හලාල් නේ.හලාල් නැති කරපියෝ කිය කියා සිංහලුන් කෑ මොර දෙනවා. අන්තර්ජාලයේ ඒ පිළිබඳව ජයටම කතා බහ යනවා. ඒත් ඉතින් මම ලංකාද්වීපයේ නැති නිසා කියන්න දන්නේ නැහැ ඒක කොයි තරම් ප්‍රායෝගිකව විරෝධය පානවාද කියලා.ඒ කිවුවේ කඩේකට ගිහින් බඩු ගනිද්දි කී දෙනෙක් හලාල් නැති දේවල් තෝර තෝර ගන්නවාද කියලා.ඕකට හේතුවක් තියනවා. 

                        අද තරුණ පරම්පරාව අන්තර්ජාලයේ උදේ-දිවා-රෑ නො බලා කල් ගෙවුවාට අපේ වැඩිහිටි පරම්පරාව ඒ සම්බන්ධව දැනුවත්ද කියන කාරණාව.   තවත් දෙයක් මම ඉන්නේ මැද පෙරදිග. කෙටියෙන්ම කිවුවොත් හම්බයන්ගේ(මුසල්මානුවන්ගේ ) රටේ.හැබැයි එක හොඳක් තියෙන්නේ මෙහේ තමයි හරිම විධියට බැළුවොත් ලෝකය කියලා කියන්න පුළුවන් තැන.අරාබි- පිලිපීන-ඉන්දියානු-පකිස්තානු-ශ්‍රී ලාංකික- නයිජීරියා-කියුබා-අප්‍රිකා වැනි කළු ජාතික රටවල්-බංගලාදේශ-ලෙබනන්-යුරෝපා රටවල් (එංගලන්ත-දකුණු අප්‍රිකා-ඇමරිකා...)ආදී බහුතරයක් රටවල් වල නියෝජනයක් මෙහේ තියෙනවා. 

              ඉතින් කොහේද මෙහේ......? ඒ තමයි මැද පෙරදිගට අයත් වන (ගල්ෆ් රටවල් කියන්නේ) එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යය. දන්න වචනයෙන් කිව්වොත් ඩුබායි.ඩුබායි කියන්නේ එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යයේ එක් ප්‍රාන්තයක් විතරයි.තවත් ප්‍රාන්ත 6ක් එකතු වෙලා තමයි එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්‍යය හැදිලා තියෙන්නේ.

             කියන්න ගිය කතාව පැත්තක තියලා වෙන වෙන ඇඩ් කෑලි ටිකක් දැම්මා නේ. සමා වෙන්න. ආයෙම කළින් කියාගෙන ගිය දේට යමු.

              වෙනත් ආගමක අවශ්‍යතාවය මත අපි එයාලා වෙනුවෙන් ගෙවිය යුතු නැහැ. අනිවාර්යයෙන්ම එයාලාට හලාල් අවශ්‍යම නම් කළ හැකි වැඩ පිළිවෙලක් තියෙනවා.

1. හලාල් සහතිකය සහිතව හා රහිතව එකම නිශ්පාදනය කළ හැකියි.එවිට හලාල් අවශ්‍ය 20%කට අඩු ප්‍රතිශතයට පුළුවන් හලාල් සහිත එම දේවල් මිළ දී ගන්න. හැබැයි මෙතැනදී හලාල් නැති නිශ්පාදනය සැළකිය යුතු මිළ අඩු වීමක් පෙන්විය යුතුයි. වසරකට විශාල මුදලක් එම සහතිකයට වැය කරනවා නම් 20%ක් පමණ පරිභෝජනය කරන නිශ්පාදනයට එම සහතිකය ගත් පසු සහතිකය ගැනීම වෙනුවෙන් වැය කළ මුදල පාරිභෝගිකයා වෙතටම පටවන එක නේ නිශ්පාදකයන්ගේ සිරිත.ඉතින් එහෙම වුණාම නිකම්ම හලාල් ඇති නිශ්පාදනයේ මිළ වැඩි වෙනවා. එතකොට බලන්න පුළුවන් හලාල් අවශ්‍ය මුසල්මානුවන් කී දෙනෙක් අර මිළ වැඩි නිශ්පාදනයෙන් ගනීවිද කියලා.

2.කිසිම භාණ්ඩයකට හලාල් එපා. මේක අපේ සිංහල රට.උඹලාට ඕන නම් ගනිල්ලා. නැත් නම් නිකං ඉඳපල්ලා කියලා ප්‍රමිති සහතික විතරක් ගන්නයි තියෙන්නේ.

                      කවුරු කවුරුත් කියන්න වගේ අපට තියෙන්නේ මේ රට විතරයි. ජාතිවාදය ඇවිස්සෙනවාය කියලා " මේ සිංහල අපගේ රටයි" කියලා නන්දා මාලිනිය කියන සිංදුවත් තහනම් කළානේ. ඒත් ඉතින් මොළයක් තියන කෙනෙක් නම් හිතා බලන්න ඕන ඇත්තටම මේ රට විතරයි නේද සිංහලයාට තියෙන්නේ කියලා.දෙමළ අයට ඉන්දියාවේ තමිල්නාඩුව,කැනඩාව වගේ තැන් වල ඉඩ තියෙනවා. මුසල්මානුවන්ට ඕනෑ තරම් ඉඩ තියෙන අරාබියක් තියෙන්නේ.කාන්තාරම තියන නිසා ඉඩම් පිළිබඳ ගැටුම් ඇති කර ගන්න දෙයක් නැහැ නේ.බැලූ බැලූ අතේ හිස් ඉඩම් තමයි තියෙන්නේ. අනේ ඇත්තමයි මුසල්මානුවන් ඔක්කොම අරාබියට එනවා නම් සිංහල අය රස්සාවල් දමලා ගහලා හරි සිංහලා අපේ රටට එනවා සහතිකයි.මම නම් එක පයින්ම.

                         හලාල් ප්‍රශ්නය ලංකාවට තදින්ම දැනෙන්නේ ඇයි මේ හිටපු ගමන්ම..? ඒකත් ප්‍රශ්නයක්. සමහර විට කාලෙන් කාලෙට එක එක දේවල් එනවා නේ. ඒ කාලෙට කුණාටුව වගේ ආවාට, ආයෙම ටික දවසකින් කිසිම දෙයක් නො වුණා වගේ නිහඬ වෙන්නත් පුළුවන්. එහෙම නම් මේ තරමට උඩ පැන ගෙන කෑ ගහන එක කිසිම තේරුමක් ඇති දෙයක් නෙමෙයි.

                 දැන් වත් සිංහළුන්ගේ ඇස් -කන් ඇරුණ එක ගැන සතුටුයි.නැත්නම් අපි සුළු ජාතිය වෙන තුරාවටම මුනිවත රැක ගෙන හිටියා නම්......?

                        මම ඇත්තටම ජාතිවාදයෙක්. කවුරු හරි එහෙම කියනවා නම් මම ස්තුති පූර්වකව එය භාර ගන්නවා. මොකද මම මගේ රටට, ජාතියට, ආගමට ආදරෙයි. හැමෝටම පේන්න පන්සල් නො ගියත් මට මගේ ආගම ගැන ආදරයක් තියනවා.මවු බිමෙන් ඈත් වෙන කොට, ගුවන් යානය ටිකෙන් ටික ඉහළ නඟින කොට පපුවට දරා ගන්න බැරි තරමේ කාන්සියක් දැනෙනවා.ඒ ලෝකෙන්ම උතුම් රට ලංකාවයි කියන දේ හදවත පිළි ගන්න නිසා වෙන්න ඇති.

                        ඩුබායි කියන්නේ අරාබිය වුණත් මෙහේ ඔය කියන තරම් හලාල් පස්සේ පන්නන්නේ නැහැ මට දැනෙන විධියට නම්. කිසිම දවසක හලාල් විය නොහැකි ඌරු මස් වලටත් ලංකාවේ හලාල් සහතිකය අරගෙන තියන බව මම පහු ගිය දවසක ෆේස් බුක් එකේ දැක්කා.

                        මෙහේ ඌරු මස් විකුණන්න තියනවා ප්‍රසිද්ධියේම. හැබැයි එතැන බෝඩ් එකක් තියනවා  

      Not For Muslims

                           ඉතින් ඩුබායි වල හලාල් ගැන කවර කතා ද?

ඩුබායි වලටත් අත්‍යාවශ්‍ය නොවන හලාල් අපේ සිරි ලංකාවට අත්‍යාවශ්‍යම ද?